Kulak çınlaması, iç kulağımızda bulunan küçük kıl hücrelerinin yaralanması sonucu oluşur. Bu hücreler, kulaklarımıza ulaşan ses dalgalarına göre hareket eden koklea yakınında küçük villuslar oluştururlar.
İşitme siniri daha sonra bu dalgaları algılar ve sesler olarak yorumlar. Ancak villus yaralandığında beynimize yanlış sinyal gönderilir. Bu da mevcut olmayan bir uyaranı duymamızı sağlar.
Konser veya inşaat gibi uzun süre yüksek sese maruz kalmak veya hoparlörlerden veya kulaklıklardan çok yüksek sesle müzik dinlemek kulak çınlamasına neden olabilir. İlk durumda, iyileşmek ve normale dönmek kolaydır. Ancak ikinci durumda, alışkanlık olduğu için, kulağa ulaşan aşırı hacmin neden olduğu hasar kalıcı hale gelebilir.
Kulak kiri de kulak çınlamasının nedeni olabilir. Kulak kanalında kulak kiri birikimine bağlı bir tıkanıklık, kulak zarını şişirip hatta tahriş ederek bu sinir bozucu hayali sesi oluşturabilir.
Yaşımız ilerledikçe, işitme duyumuzu yavaş yavaş kaybedebiliriz, bu da uzun vadede 60 yaşın üzerindeki insanlarda sürekli bir uğultu hissi yaratabilir.
Baş ve boyun yaralanmaları ve hatta bu bölgelerde aşırı stres bile işitme duyumuzla bağlantılı oldukları için kulak çınlamasına neden olabilir. Çınlamanın kaynağı bu olduğunda, genellikle sadece bir kulakta meydana gelir.
Öte yandan, durum, ana semptomlarından biri olan orta kulağın kemiklerinde sertleşme (otoskleroz) olarak gösterebilir.
Temporomandibular eklem (çenenin kafatasıyla buluştuğu nokta) bir miktar değişiklik veya yaralanma yaşadığında, kulağa yakınlığı nedeniyle kulak çınlamasına neden olabilir.
Antidepresanlar, antibiyotikler ve bazı ilaçların kullanımı da bu belirtiye neden olabilir.
