Eskiden püsküden,
Kimseye nazar değmeden,
İyi kalpli insanlar uzun yaşarmış,
Kötüler onları yenemeden.
İyilerin kazandığı, kötülerin kaybettiği zamanlarda Sindirella adlı bir kızla babası yaşarmış bir kasabada…
Annesi ölmüş kızın, babası evlenmiş ansızın.
Üvey annesi gelmiş eve üvey kız kardeşleri ile… Sindirella onları sevgiyle karşılamış başına gelecekleri bile bile…
Sindirella’nın babası karar vermiş bir geziye, gidip de geri dönmeye…
Günler geçmiş, haber gelmemiş babasından.
Söylentiler başlamış: “Baban göçüp gitti aramızdan.”
Babasına üzülürken, üvey annesi başlamış söylenmeye: “Gelme yanımıza, girme aramıza…”
Sindirella başlamış temizliğe, külleri temizleyip evi paklama.
Adı olmuş Külkedisi, evdeki tozların efendisi…
Tek işi temizlik, nerede kaldı güzellik.
O sırada, uzakta bir sarayda…
Günlerden bir gün prens karar vermiş evlenmeye, hayalindeki gelini balo düzenleyip seçmeye.
Tüm genç kızları çağırmış, hayallere başlamış.
Külkedisi duymuş çağrıyı, hissetmiş derinden sızıyı…
Çünkü ona izin yok, evde işler her zaman çok.
Üvey kardeşleri hazırlanmış, saraya gidip alkışlanmış.
Külkedisi evde ağlarken, peri çıkmış karşısına aniden…
Peri bulmuş bal kabağı ve fare, onları çevirmiş araba ve şoföre.
Onu süslemiş bir güzel, demiş sana bir bilgi vereceğim çok özel.
Saat 12 olmadan dönmelisin, çünkü eski haline dönersin.
Baloya giden Külkedisi prensle karşılaşmış hemen aralarında bir aşk başlamış.
Dans etmişler saatlerce, kız kardeşleri onları seyretmiş sinsice…
Saat 12’ye yaklaştığında, Külkedisi kaçmış arabasına…
Külkedisi düşürmüş camdan ayakkabısını yolda, prens bulmuş ayakkabıyı kaldırımda…
Evine dönmüş zavallı Külkedisi, kalbinde sadece prensi…
Prens başlamış ayakkabının sahibini aramaya, her evi gezip onu bulmaya…
Sıra gelmiş Külkedisi’nin evine, içeri girip herkesi incelemeye…
Üvey annesi Külkedisi’ni saklamış, kendi kızlarını allayıp pullamış.
Ayakkabıyı giymiş üvey kardeşler, ayaklarına olmamış üzülmüşler.
Prens sormuş başka biri yok mu, gelip ayakkabıyı bulur mu?
O sırada Külkedisi hapşırmış, prens onu duyup kapısını açmış.
Ayakkabı Külkedisi’ne olmuş, prens ona hemen sormuş.
Benimle evlenir misin, sarayıma gelip yaşar mısın?
Külkedisi “evet” demiş, üvey annesi ve kardeşlerini affetmiş.
Babası da dönmüş, düğüne gelip kızını öpmüş.
Prens ve Külkedisi bir araya gelmiş, bu masal da burada bitmiş.
