Yeni tip koronavirüs salgını çocuk, genç ve ebeveynler üzerinde öncelikle “kendini güvende hissedememe, hastalanma hatta ölümle karşı karşıya olma” odaklı bir tehdit duygusu yaratıyor.
Tek başına bu kaygıyı taşımak bile önemli bir stres kaynağı oluyor. Salgınla mücadele kapsamında evde daha fazla kalmak durumunda olan çocuk ve ergenlerin rutin hayatlarının bozulduğu da görülüyor.
Bütün günü evde geçiren çocukların ekran süreleri eskisine oranla en az iki kat arttı. Bu durum artık herkesin normaline dönüştü ve önüne geçmek de hiç kolay değil.
“0-5 yaş aralığında uyaran eksikliği gelişimsel sorunlara neden olabilir”
Okul öncesi çocukları için 0-5 yaş aralığı, beynin çok hızlı geliştiği, hızlı değişikliğe uğradığı, uyarana çok ihtiyaç duyulduğu kritik bir dönem. Bu dönemde beyin gelişimi için en önemli gereksinim olan ebeveynle karşılıklı sosyal etkileşim, göz göze bire bir iletişim gibi uyaranların yeterince sağlanamaması gelişimsel sorunlara neden olabilir.
Okul öncesi dönem çocuklarının ekran karşısında çok uzun zaman geçirmeleri, ebeveynle bire bir etkileşimlerinin az olması, konuşma gecikmesi, sosyal iletişime açık olmama, seslenince bakmama, içe kapanma, göz kontağı kurmama gibi belirtileri ortaya çıkarabilir.
Ekran sürelerinin artması “çocuğum öfke nöbetleri geçiriyor” şikayetlerini de artırdı
“Çocuğum konuşmaya başlamıştı ama artık daha az konuşur oldu”, “İsmiyle seslendiğimizde bize dönüp bakmıyor, bizimle oyun oynamak için o kadar da istekli değil”, “Ekranı kapattığımızda çok şiddetli öfke nöbetleri geçiriyor, elinden telefonu-tableti alamıyoruz” gibi şikayetler artmaya başladı.
Özellikle ana sınıfı ve ilkokul 1. sınıf öğrencilerin belki de hiç tanımadıkları okulu, bir ekran üzerinden, öğretmeniyle, arkadaşlarıyla temas etmeden yaşamak durumunda kaldı. İlkokul öğrencilerinde öğretmeni dinlememe, derslere odaklanamama, kendisine eşlik eden bir erişkin olmadan ekran karşısında oturamama, aşırı hareketlilik, hırçınlık, uyku düzenlerinde bozulma gibi yakınmalar yaşanmaya başladı.
“Ekran önünde geçirilen süreler ders harici 7-8 saatleri buluyor”
Her yaş grubu için ders harici vakitlerde ekran önünde geçirilen 7-8 saat gibi süreler söz konusu ve bu ciddi gelişimsel sorunlara sebebiyet verebiliyor. Bir kere ekrandan gelen uyaran bombardımanı bittiği zaman beynimiz normal, günlük hayatı çok durağan, sıkıcı buluyor. Ekran kapandığında bu sıkılmanın getirdiği duygusal patlamalar, öfke patlamaları, agresif tepkiler yaşanıyor. Ayrıca ders başında dinleyememe, dikkat dağınıklığı problemleri ortaya çıkıyor.
Okul öncesinde ekran sürelerine eskiden en fazla bir saat derken şimdi kabaca maksimum iki saat diyebiliriz. Bu sürede mümkün olduğunca ebeveyn ya da bakım veren kişi çocuğa eşlik etmeli, çocuk ekranla baş başa kalmamalı. İlkokul çağı çocukları için eskiden ekran süresi 1,5-2 saatti, şimdi baktığımızda ise maksimum 3-4 saat gibi bir süre olabilir. Gençler için net bir sınırdan söz etmek ise çok da imkanlı görünmüyor.
Bu süreleri kullanırken ailelerin çocukların hangi oyunu oynadığı, hangi sitelere girdiği gibi konularda sohbet etmeleri, mümkün olduğunca oynadığı oyunlara dahil olmaları önemli. Aileler, çocuğun internette hangi sitelerde zaman geçirdiğinden ne kadar bire bir haberdar olursa o kadar koruyucu olur. Körü körüne yasaklandığında ise çocuk, ailesi yanında yokken bunu daha gizli ve saklı bir şekilde yine yapacaktır.
Çocukların ekran başında geçirdikleri süreler arttıkça riskler de atıyor. Ebeveynler çoğu zaman çocuklarının internette hangi mecrada, kiminle yazıştığını, kiminle oyun oynadığını, kiminle arkadaşlık ettiğini bilmiyorlar. Esas olan ailenin ergen çocuğuyla güçlü ve açık bir iletişim dilini oluşturması. Böylelikle onun dünyasından haberdar olup koruyucu olabilirler.
Şu an bir fırtınadayız, fırtınada gemilerde tamirat, tadilat yapılamaz, rotadan sapmamak ve alabora olmamak yeterlidir. Aileler, salgın döneminde çocukların psikolojisini korumaya yönelik ebeveynlik önerilerinin, onları sıkıntıya sokacak nitelikte olmamasına özen göstermeli. Anne, babalar sadece çocuklarına değil kendilerine karşı da anlayışlı ve şefkatli olmalı.
