Çocukların fiziksel özellikleri gibi ruhsal özellikleri de büyük oranda kalıtım yoluyla aktarılıyor ve ebeveynleri ile benzeşiyor.
Bu bağlamda, kaygılı anne babaların hem genetik olarak hem de onlara olumsuz model oluşturma yoluyla çocuklarını etkilediğini söyleyebiliriz.
Pandemi ile ilgili yoğun kaygılar yaşayan çocuklar, ebeveynlerinden ayrılmakta belirgin zorluk yaşıyorlar. Bu, hem kendilerini güvende hissetmedikleri için hem de ebeveynlerinin hastalık kapabileceği endişelerine dayanıyor.
Bazı çocukların, pandemiden korunmak için uyguladığımız el yıkama gibi önemleri aşırıya kaçırdığını gözleniyor.
Uyku ve iştah zorluğu, gerginlik, çabuk ağlama ve ağrı gibi belirtileri de çocuklarda görebiliyor.
Ergenlerde ise pandemi ile aşırı zihinsel uğraşı, internetten bilgi edinme ihtiyacı ve gelecekle ilgili endişelere sık olarak rastlanıyor.
Yoğun kaygı yaşayan hem çocuklar hem de ergenler, gerekli önlemler alınsa dahi, kısa süreler için bile dışarı çıkmakta zorlanabiliyorlar. Bu durum kimi zaman sosyal izolasyonu beraberinde getiriyor.
Evde pandemi konuşmaktan kaçının
Pandemi sürecinde ebeveynlerin çocuklarına “doğru model” olması gerekiyor.
Ebeveynlerin pandemi önlemlerini dengeli bir şekilde uygulamaları, ne aşırı kontrolcü ve kuralcı ne de aşırı rahat olmamaları çocuklar için oldukça önemli.
Bunun yanı sıra, ebeveynler sürekli pandemi ile ilgili konuşmaktan kaçınmalılar. Ebeveyn-çocuk arasındaki kaliteli zaman ve paylaşımlar sırasında çocuğun gelişimsel ihtiyaçlarına göre gündemler belirlenmeli ve çocuğa hayatın normal olarak devam ettiği hissettirilmeli.
Pandemi ile ilgili yalnızca resmi kaynakların verdiği haberlerin takip edilmesi de büyük önem taşıyor. Acil durumlar olmadığı sürece, televizyondaki pandemi ile ilgili yayınlar günün belli saatlerinde ve sınırlı sürelerle seyredilmeli ve küçük çocuklar bu tip haberlerden uzak tutulmalı.
Kendileri ve ebeveynlerinin hastalık kapabileceğiyle ilgili aşırı ve kontrol edilemeyen kaygıları olan, ebeveynlerinden ayrılmakta belirgin zorluk yaşayan ve pandemi önlemleri ile ilgili aşırı zihinsel uğraşısı ve tekrarlayıcı davranışları olan çocuklar için mutlaka çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanı hekimlere başvurulması gerekiyor.
